Vromopousi Κερατέας

Η παραλία Βρωμοπούσι βρίσκεται μπροστά στον ομώνυμο οικισμό και είναι μια αμμουδερή παραλία μέσου μεγέθους, μη οργανωμένη, αλλά καθαρή και αρκετά ήσυχη τις καθημερινές σε αντίθεση με το Σαββάτο και την Κυριακή που έχει συνήθως πολύ κόσμο. Σε μερικά σημεία διαθέτει και φυσική σκιά από τους βράχους ή τα αλμυρίκια της παραλίας.



Βρωμοπούσι το λέγανε μέχρι πριν 5 χρόνια, και αποφασίσανε να το μετονομάσουνε σε Καλοπήγαδο.
Πούσι σημαίνει πηγάδι σε κάποια ελληνοειδή διάλεκτο της περιοχής.Μετά την Ελληνική επανάσταση, κάποιοι εγγλέζοι τυχοδιώκτες είχαν έρθει στην περιοχή κοντά στη Κερατέα, γιατί είναι κοντά στο Λαύριο και στα ορυχεία ασημιού του. Τότε το Βρωμοπούσι ήτο αθώο μέρος δίχως μια καλύβα, με μόνο χαρακτηριστικό ένα πηγάδι που οι βοσκοί χρησιμοποιούσαν.Οι εγγλέζοι λοιπόν τσαντίσανε κάποια άτομα από εκεί κοντά, μάλλον τους Γάλλους που εκμεταλλεύονταν το Λαύριο, και οι τελευταίοι τους σφάξανε και τους ρίξανε στο πηγάδι που τόση ώρα αναλύουμε. Χάλασε το νερό, και έτσι το μέρος έγινε το βρώμικο πηγάδι, το Βρωμοπούσι.

Βαμβακού Λακωνίας

Τοποθεσία




Πανέμορφο χωριό της Λακωνίας, κτισμένο στη δυτική πλευρά της ψηλότερης κορυφής του Πάρνωνα (το "Κρόνιο" κατά τον Ησίοδο) και στους πρόποδες λόφου, σε υψόμετρο 950 μέτρων και σε απόσταση 45 χιλιομέτρων από την Τρίπολη και 38 χιλιομέτρων από την Σπάρτη.

Ένα καταπράσινο χωριό με ατέλειωτο δάσος, με την μαγεία των χρωμάτων την άνοιξη, το φθινόπωρο, και την γοητεία του χιονισμένου τοπίου το χειμώνα. Κατάφυτο από καρυδιές, καστανιές, πλατάνια, λουλούδια, πανέμορφες βρύσες και μεγάλη ποικιλία πουλιών.

Οι κάτοικοι της σημερινής Βαμβακούς δεν είναι πλέον 1.345 όπως το 1851. Με την απογραφή του 2001 είναι 356. ’Ομως τα καλοκαίρια, στα πανηγύρια του χωριού, της Αγ. Παρασκευής και του Αγ. Παντελεήμονος (26 και 27 Ιουλίου), το Δεκαπενταύγουστο και το Πάσχα, οι Βαμβακίτες γίνονται πολύ περισσότεροι. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία και η αγροτική παραγωγή (πατάτες, καρύδια, κάστανα, κηπευτικά). Είναι ονομαστά, το αρωματικό τσάι και η εύγευστη ρίγανη, που φύονται στον Πάρνωνα.

Διαμονή

Στη Βαμβακού υπάρχει ένας καταπληκτικός ξενώνας για 22 άτομα, που εξασφαλίζει όλες τις ανέσεις του καλύτερου ξενοδοχείου. Σχεδόν όλα τα Σαββατοκύριακα, κυρίως το χειμώνα, είναι γεμάτος από επισκέπτες που απολαμβάνουν το πανέμορφο χωριό. Δεν γεύονται μόνο την φιλοξενία και τα νοστιμότατα φαγητά, αλλά ταυτόχρονα απολαμβάνουν το δάσος του "θηλυκού" βουνού του Πάρνωνα, ο οποίος είναι προσπελάσιμος πλέον απ’άκρη σ’άκρη με δρόμους από άσφαλτο.

Με ορμητήριο τη Βαμβακού, ο επισκέπτης μπορεί να χαρεί με σύντομες διαδρομές, τα άλλα πανέμορφα χωριά του Πάρνωνα όπως είναι η Αράχωβα, η Βαρβίτσα, η Μεγάλη Βρύση, τα Βρέσθενα, ο Αγ. Πέτρος, η Καστανίτσα, τα Τζίτζινα (Μονή Αγ. Αναργύρων), ο Κοσμάς και το σπουδαιότερο, διασχίζοντας συνεχώς πυκνότατο δάσος από έλατα και καστανιές, μπορεί το καλοκαίρι σε λιγότερο από μία ώρα, να απολαύσει τη πανέμορφη θάλασσα του Αγ. Ανδρέα (Κυνουρίας).

Λίγα λόγια για την Βαμβακού

Η Βαμβακού κτίστηκε στη σημερινή τοποθεσία στα μέσα του 15ου αιώνα. Πριν, ζούσαν κάτοικοι πλησίον της σημερινής τοποθεσίας η οποία ονομάζετο Παλιοχώρα. Περιοχή στην οποία και σήμερα υπάρχει το εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου, κτισμένο το 1000 έως 1100 μ.Χ.

Από τις αρχές του 1800 μέχρι το 1833 η Βαμβακού ήταν έδρα της Επισκοπής Βρεσθένης. Ο Επίσκοπος Βρεσθένης, Θεοδώρητος ο Β’, με ορμητήριο τη Βαμβακού, λαμβάνει μέρος, επικεφαλής των Βαμβακιτών, σε μάχες κατά τον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα.

α) 10 Απριλίου 1821 στη Βλαχοκερασιά. Τέσσερις νεκροί Βαμβακίτες (δύο Εξαρχαίοι, ο Παναγιώτης Σερβέτης και ο Δημήτριος Τσοχώνης) και ένας τραυματίας (ο Νικόλαος Κουμαντάρος)
β) 12-13 Μαϊου 1821 στο Βαλτέτσι
γ) 17-18 Μαϊου 1821 στα Δολιανά
δ) 19 Μαϊου 1821 στα Βέρβενα
ε) 5 Ιουνίου 1821 στου Θάνα
στ) 23 Σεπτεμβρίου 1821 στην ’Αλωση της Τρίπολης

Ο "Καπετάν Δεσπότης" ακολουθούμενος από τους "Βαμβακίτες του" μπήκε έφιππος, πρώτος από τους καπεταναίους στην Τριπολιτσιά.

Στις 26 Μαϊου 1821 συνέρχεται στις Καλτεζές, η Α’ αντιπροσωπεία για την εκλογή Γερουσίας και ο Θεοδώρητος εκλέγεται Πρόεδρος, όπως και στη Β’ Πελοποννησιακή Γερουσία, ενώ στις 29/3/1823 εκλέγεται Αντιπρόεδρος στη Συνέλευση του ’Αστρους και στη συνέχεια Αντιπρόεδρος του Βουλευτικού Σώματος.

Οι Αγώνες και οι θυσίες των Βαμβακιτών συνεχίζονται και μετά το 1821. Τεράστια είναι η δράση τους στους πολέμους 1912-1922. Αναγράφονται 22 νεκροί στο Ηρώον του χωριού, ενώ 2 ήταν οι νεκροί στον πόλεμο του ’40. Πιο σκληρός ήταν ο απολογισμός, στη διάρκεια της κατοχής και του εμφυλίου. Στις 9 Οκτωβρίου 1946 στο κέντρο του χωριού, έγινε από ακροδεξιούς της εποχής, η εκτέλεση 28 Βαμβακιτών.

Το 1898 οι Βαμβακίτες, παρά το υπάρχον διοικητικό σύστημα και παράλληλα προς αυτό, θέλοντας κάτι πιο σπουδαίο για το χωριό τους, συγκρότησαν μια επιτροπή από 20 μέλη, την οποία ονόμασαν "’Ενωση των Πληρεξούσιων της Κοινότητας Βαμβακούς".

Σ’αυτήν την "’Ενωση των Πληρεξούσιων", η οποία λειτούργησε επί 16 χρόνια, αναφέρθηκε ονομαστικά ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη Βουλή των Ελλήνων, όταν το 1913 εισήγαγε στο διοικητικό σύστημα της χώρας, το θεσμό της κοινότητας.

Ιστοσελίδες για την Βαμβακού Λακωνίας :

http://www.bambakou.gr


http://www.xenonas-vamvakou.gr

Βαμβακού στα Ολλανδικά